حلول ماه مبارک رمضان مبارک باد

 خداوند متعال در شأن رمضان می‌فرماید: «شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن هدی لناس و بینات من الهدی و الفرقان…» ماه رمضان (ماهی است) که در آن برای راهنمایی مردم و بیان راه روشن و هدایت و جدا ساختن حق از باطل، قرآن نازل شده است.

ماه رمضان فرصتِ بازنگری در خويش

انجام اعمال و آداب ماه پر خير و بركت رمضان چون: تهجد و شب زنده‌داری، مراقبت از گوش و چشم و زبان، استغفار كردن، دعا خواندن، ذكر گفتن، تلاوت قرآن، تدبر در آيات، خواندن نمازهای نافله، درک شب‌های قدر و معتكف شدن، انسان را به خويشتن خويش سوق می‌دهد و او را از غفلت و بی‌توجهی نسبت به خود بيرون می‌آورد.
رمضان در لغت از «رمضاء» به معناى شدت حرارت گرفته شده و به معناى سوزانيدن است. چون در اين ماه گناهان انسان بخشيده مى‌شود. رمضان نام يكى از ما‌ه‌هاى قمرى و تنها ماه قمرى است كه نامش در قرآن آمده است.
در اين ماه كتاب‌هاى آسمانى قرآن كريم، انجيل، تورات، صحف و زبور نازل شده است.
اين ماه، در ميان مسلمانان از احترام، اهميت و جايگاه ويژه‌‌‌اى برخوردار و ماه سلوک روحى آنان است و مؤمنان با مقدمه‌سازى و فراهم كردن زمينه‌هاى معنوى در ماه‌‌هاى رجب و شعبان هر سال خود را براى ورود به اين ماه شريف و پربركت آماده مى‌کنند، و با حلول اين ماه با شور و اشتياق و دادن اطعام و افطارى به نيازمندان، شب زنده‌دارى و عبادت، تلاوت قرآن، دعا، استغفار، دادن صدقه، روزه دارى و... روح و جان خود را از سرچشمه فيض الهى سيراب مى‌كنند.
ماه مبارک رمضان به جهت نزول قرآن كريم در آن و ويژگى‌هاى منحصرى كه دارد در ميان ماه‌هاى سال قمرى برترين است. قرآن كريم مى‌فرمايد: «ماه رمضان ماهى است كه قرآن براى هدايت انسان ها در آن نازل شده است.»
انسان افزون بر جنبه مادى و جسمى، داراى بُعد معنوى و روحى هم هست و هر كدام در رسيدن به كمال مطلوب خود، برنامه‌هاى ويژه را نياز دارند، يكى از برنامه‌ها براى تقويت و رشد بُعد معنوى، تقوا و پرهيزگارى است، يعنى اگر انسان بخواهد خودش را از جنبه معنوى رشد و پرورش دهد و به طهارت و كمال مطلوب برسد، بايد هواى نفس خود را مهار كند و موانع رشد را يكى پس از ديگرى بردارد و خود را سرگرم لذت‌ها و شهوات جسمى نكند. يكى از اعمالى كه در اين راستا مؤثر و مفيد است روزه‌دارى است.
روزه‌دارى روح و روان و قلب و دل و نيز جسم را آرامش داده و باعث سلامتى روح و تندرستى جسم مى‌شود.
امروزه در علم پزشكى و از نظر بهداشت و تندرستى نيز در جاى خود ثابت شده كه روزه‌دارى تأثيرهاى فراوانى بر آرامش روح و روان و سلامتى جسم و بدن دارد، دفع چربى‌‌‌هاى مزاحم، تنظيم فشار، قند خون، و... نمونه آن است.
انسان روزه‌دار در هنگام گرسنگى و تشنگى، فقرا و بينوايان را ياد مى‌كند و در نتيجه به كمک آن‌ها مى شتابد.
سخنان پايانی را به كلام امام علی (ع) زينت می‌دهيم كه فرمودند: در شگفتم از كسی كه برای گمشده خود جار می‌زند و از اين و آن می‌پرسد، در حالی كه خودش را گم كرده و در پی يافتن خود نيست. امام عارفان (ع) در سخنی ديگر می‌فرمايد: هر كس نفس خود را شناخت ديگران را بهتر می‌شناسد و هر كس نسبت به نفس خود جاهل باشد نسبت به ديگران جاهل‌تر است.

بر اساس آنچه گذشت انسان همواره بايد مراقب خويشتن باشد و ماه رمضان و روزه‌داری فرصتی مغتنم برای خودشناسی، خودسازی و مراقبت از خويشتن و تداوم بخشيدن به آن تا رمضان ديگر است.